هنگام ساخت یک شبکه سیمی، کابل‌های اترنت نقش مهمی ایفا می‌کنند. در میان استانداردهای مختلف کابل اترنت، Cat5 و Cat5e بدون شک رایج‌ترین هستند. تفاوت‌های بین آن‌ها و همچنین رابطه آن‌ها با استانداردهای دیگر، نگرانی‌های مکرر کاربران هنگام انتخاب کابل‌های شبکه است. این راهنما اطلاعات جامع و روشنی در مورد کابل‌های Cat5 و Cat5e ارائه می‌دهد و تعاریف، کاربردهای رایج، انواع، طول، مشخصات و قیمت آن‌ها را پوشش می‌دهد.

با مطالعه این مقاله، درک عمیقی از کابل‌های Cat5 و Cat5e، از جمله کانکتورهای مختلف، ابزارهای تست، سرعت انتقال، طول کابل و رنگ‌ها به دست خواهید آورد. این دانش به شما کمک می‌کند تا بر اساس نیازهای محل کار خود تصمیم آگاهانه‌ای بگیرید.

Cat5 و Cat5e دو طبقه‌بندی رایج برای کابل‌های اترنت یا شبکه هستند. مشخصات Cat5e پس از سال 2001 به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت، در حالی که Cat5 آخرین استاندارد قبل از آن بود.

Cat5 مخفف کابل Category 5 است، در حالی که Cat5e نشان دهنده کابل Category 5 Enhanced است. Cat5e در مقایسه با نسخه Cat5 قبلی، پیشرفت‌های قابل توجهی در عملکرد کلی و سرعت انتقال داده ارائه می‌دهد.

با این حال، برای کاربرانی که فقط به اتصالات پهنای باند با سرعت متوسط ​​بدون نیاز به بالاترین سرعت انتقال داده نیاز دارند، کابل‌های Cat5 پایه اغلب کافی هستند.

کابل‌های Cat5 برای مدیریت انتقال داده در شبکه‌های اترنت با فرکانس (که به عنوان پهنای باند یا ظرفیت حمل داده نیز شناخته می‌شود) تا 100 مگاهرتز طراحی شده‌اند. از سوی دیگر، Cat5e عملکرد بهتری را با فرکانس نامی تا 350 مگاهرتز ارائه می‌دهد. این امر تا حدی به دلیل الزامات عملکرد سخت‌گیرانه‌تر آن در مورد تداخل (تداخل بین سیم‌های جداگانه)، تضعیف و از دست دادن بازگشت است.

در استفاده روزمره، اکثر کاربران در درجه اول بر سرعت اینترنت یا سرعت انتقال داده پشتیبانی شده توسط هر استاندارد تمرکز می‌کنند.

کابل‌های Cat5 برای انتقال داده با سرعت 10 مگابیت بر ثانیه (اترنت) یا 100 مگابیت بر ثانیه (اترنت سریع) از طریق شبکه‌های سیمی طراحی شده‌اند. هنگام خرید کابل‌های Cat5 به صورت آنلاین، اغلب عبارت "10/100 اترنت" را مشاهده خواهید کرد. این بدان معناست که اگر شبکه محلی یا اتصال اینترنت ورودی شما با سرعت 10-100 مگابیت بر ثانیه (که به عنوان شبکه 100BASE-T نیز شناخته می‌شود) کار می‌کند، یک کابل اترنت Cat5 باید بتواند توان عملیاتی داده مورد نیاز را با سرعت کامل و بدون هیچ گونه تلفات یا تاخیری مدیریت کند.

کابل‌های Cat5e برای انتقال داده با سرعت 10 مگابیت بر ثانیه، 100 مگابیت بر ثانیه یا 1000 مگابیت بر ثانیه (برابر با 1 گیگابیت بر ثانیه، که معمولاً به عنوان اترنت گیگابیت شناخته می‌شود) از طریق اتصالات سیمی طراحی شده‌اند. شما اغلب عبارت "10/100/1000 اترنت" را مشاهده خواهید کرد. این بدان معناست که اگر شبکه محلی شما (یا اتصال اینترنت ورودی) با سرعت 10-1000 مگابیت بر ثانیه/1 گیگابیت (که به عنوان شبکه 1000BASE-T نیز شناخته می‌شود) کار می‌کند، یک کابل اترنت Cat5e باید بتواند توان عملیاتی داده مورد نیاز را با سرعت کامل و بدون هیچ گونه تلفات یا تاخیری مدیریت کند.

به طور خلاصه، برای سرعت انتقال بالاتر از 100 مگابیت بر ثانیه یا نیازهای پهنای باند بیش از 100 مگاهرتز، باید از کابل‌های Cat5 به Cat5e یا کابل‌های با درجه بالاتر ارتقا دهید. توجه داشته باشید که همه کابل‌های Cat5e با هر دستگاه یا پورت (جک) که از اتصالات اترنت سیمی Cat5 پشتیبانی می‌کند، کاملاً سازگار هستند.

از دیدگاه ساختاری اساسی، کابل‌های Cat5 و Cat5e در درجه اول در دو نوع وجود دارند: هسته رشته‌ای و هسته جامد. این اصطلاحات به آرایش هادی‌های انتقال داده در داخل کابل اشاره دارد.

کابل‌های اترنت Cat5/Cat5e با هادی جامد (هسته جامد) معمولاً برای سیم‌کشی در مسافت‌های طولانی‌تر برای دستیابی به شبکه‌های سیمی دائمی قابل اعتمادتر و پایدارتر استفاده می‌شوند. این امر در ساختمان‌های اداری و سایر تنظیمات حرفه‌ای رایج‌تر است. برنامه‌هایی که شامل اجرای کابل‌های Cat5 در فضای باز یا عبور دادن آن‌ها از دیوارها هستند، اغلب از استفاده از سیم‌کشی با هسته جامد بهره‌مند می‌شوند.

کابل‌های اترنت Cat5/Cat5e با هادی رشته‌ای (هسته رشته‌ای) معمولاً برای ایجاد اتصالات کوتاه‌تر در شبکه‌های سیمی موقت یا قابل جابجایی آسان استفاده می‌شوند. شبکه‌های اداری کوچک، مانند آن‌هایی که رایانه‌ها را از طریق کابل‌های پچ Cat5e کوتاه به روترها متصل می‌کنند، اغلب از سیم‌کشی اترنت رشته‌ای استفاده می‌کنند. اکثر کابل‌های پچ اترنت استاندارد با طول 50 فوت یا کمتر معمولاً دارای هادی‌های رشته‌ای هستند.

در نگاه اول، بدون بریدن کابل برای بازرسی آن، ممکن است نتوانید بگویید که طول معینی از کابل اترنت رشته‌ای است یا جامد. با این حال، کابل‌های رشته‌ای عموماً انعطاف‌پذیرتر از کابل‌های جامد هستند. کابل‌های جامد تمایل دارند پس از خم شدن در زوایای تند، درجه‌ای از انحراف را حفظ کنند.

نمودار سمت راست ساختار اساسی انواع مختلف کابل‌های اترنت Cat5e را نشان می‌دهد.

توجه داشته باشید که آن‌ها معمولاً به عنوان کابل‌های جفت تابیده چند جفتی تولید می‌شوند. آن‌ها معمولاً از چهار جفت سیم کدگذاری شده با رنگ (در مجموع هشت سیم) در هر کابل تشکیل شده‌اند. هر جفت از دو هادی تابیده شده به هم تشکیل شده است که یک رشته واحد را تشکیل می‌دهند - از این رو اصطلاح "سیم‌کشی جفت تابیده".

فراتر از استانداردهای اساسی کابل اترنت و طرح‌های رشته‌ای در مقابل جامد، هر نوع و دسته دارای مشخصات تولید اضافی است. این‌ها معمولاً به صورت زیر خلاصه می‌شوند:

• U/UTP (جفت تابیده بدون شیلد/بدون شیلد): نه جفت‌های تابیده شده جداگانه و نه خود کابل هیچ شیلد اضافی ندارند. فقط حفاظت اساسی - عایق استاندارد اطراف هر جفت تابیده شده و خود روکش کابل - وجود دارد.
• F/UTP (فویل/جفت تابیده بدون شیلد): در حالی که جفت‌های تابیده شده جداگانه فاقد شیلد اضافی هستند، کابل دارای یک لایه فویل اضافه شده در زیر روکش بیرونی است.
• U/FTP (جفت تابیده بدون شیلد/فویل): هر جفت تابیده شده دارای یک شیلد فویل اضافی است، اما کابل فقط دارای روکش بیرونی اساسی است.
• F/FTP (فویل/جفت تابیده فویل): هم جفت‌های تابیده شده جداگانه و هم کابل دارای شیلد فویل اضافی هستند.

بنابراین، U/UTP مستعدترین نوع تداخل، نویز سیگنال، از دست دادن بازگشت و تضعیف است، اما خرید آن نیز بسیار ارزان‌تر است. F/FTP بالاترین سطح حفاظت را در برابر عوامل محدود کننده عملکرد مانند تداخل متقابل ارائه می‌دهد، اما گران‌ترین گزینه نیز هست.

مونتاژ استاندارد برای کابل‌های Cat5 پایه معمولاً U/UTP است، در حالی که بسیاری از کابل‌های اترنت Cat5e با کیفیت بالا با حداقل نوعی شیلد اضافی تولید می‌شوند. این شیلد به محافظت از سیگنال‌های ارسالی در برابر اشکال مختلف تداخل کمک می‌کند و خطر خراب شدن داده‌ها یا از دست رفتن اتصالات شبکه را به حداقل می‌رساند.

برای کابل‌کشی‌های طولانی‌تر، استفاده در فضای باز، یا نصب‌هایی که کابل‌ها از دیوارها عبور می‌کنند (که ممکن است حاوی اتصالات الکتریکی دیگری باشند)، کابل‌های شبکه شیلددار عموماً توصیه می‌شوند. برای کابل‌کشی‌های داخلی کوتاه‌تر که تداخل در آن کمتر محتمل است، کابل‌های شبکه بدون شیلد معمولاً کافی هستند.

کابل‌های Cat5 و Cat5e در طول‌های مختلف موجود هستند. در بیشتر موارد، کابل‌های پچ Cat5 معمولاً برای سیم‌کشی نسبتاً کوتاه (100 فوت یا کمتر) انتخاب می‌شوند، به خصوص اگر کابل‌های هسته رشته‌ای باشند.

با این حال، موارد استفاده معتبری برای انتخاب کابل‌کشی Cat5e در فواصل طولانی‌تر وجود دارد، جایی که می‌توانید به راحتی قرقره‌هایی به طول 1000 فوت یا بیشتر خریداری کنید. طول‌های از پیش برش خورده رایج موجود از تامین‌کنندگان بریتانیا شامل 30 سانتی‌متر/300 میلی‌متر، 50 سانتی‌متر/500 میلی‌متر، 1 متر، 2 متر، 3 متر، 5 متر، 10 متر، 30 متر، 100 متر، 152 متر و 305 متر است.

در مورد رنگ‌های موجود برای کابل‌های Cat5 و Cat5e، رایج‌ترین گزینه‌ها سیاه، خاکستری یا سفید هستند.

قیمت کابل‌های Cat5 و Cat5e بسته به برند، کیفیت، طول، مواد و هرگونه شیلد اضافی که در طول تولید گنجانده شده است، متفاوت است. ارزان‌ترین کابل‌های اترنت در این دسته معمولاً مدل‌های Cat5 با هسته جامد بدون شیلد هستند، در حالی که نسخه‌های گران‌تر معمولاً کابل‌های Cat5e با هسته رشته‌ای شیلددار هستند.

شما می‌توانید کابل‌های از پیش ساخته شده را در طول‌های خاص با کانکتورهای RJ45 متصل شده در هر دو انتها خریداری کنید. با این حال، خرید کابل‌ها به این روش تمایل دارد که به ازای هر فوت (یا هر متر) گران‌تر باشد. برای نصب‌کنندگان سیستم حرفه‌ای، خرید قرقره‌ها یا قرقره‌های بزرگ‌تر کابل بدون ترمینال اغلب مقرون به صرفه‌تر است. سپس می‌توانید آن‌ها را به طول دلخواه برش داده و به راحتی کانکتورها را به پین‌ها متصل کنید.

ابزار چین‌دار Cat5 یک دستگاه تخصصی است که برای اتصال کانکتورها به انتهای کابل‌های اترنت بدون ترمینال استفاده می‌شود. این امر تماس مناسب بین سیم‌ها و پین‌های کانکتور را تضمین می‌کند و انتقال داده قابل اعتماد را امکان‌پذیر می‌کند.

اکثر کابل‌های شبکه دارای دسته خود هستند که روی روکش بیرونی چاپ شده است تا به راحتی بتوان به آن مراجعه کرد، که معمولاً به صورت Cat5/Cat5e/Cat6 و غیره خلاصه می‌شود. اگر کابل شما فاقد این اطلاعات است، ساده‌ترین راه برای تعیین نوع آن استفاده از تستر کابل اترنت است.

Cat5e در سال 2001 به عنوان ارتقایی برای استاندارد Cat5 قبلی معرفی شد. از آن زمان، Cat5e به دسته پرکاربردتر در اکثر برنامه‌های شبکه‌سازی اداری تبدیل شده است و پهنای باند بالاتر و مقاومت بهتری در برابر اشکال مختلف تداخل الکتریکی ارائه می‌دهد.